vrijdag 17 oktober 2014

Bingo

Als je een groep wat oudere Britse mensen bij elkaar zet, weet je zeker dat er 's-avonds Bingo zal moeten worden gespeeld. En zo was het dus ook in ons hotel op het heerlijk zonnige Mallorca, waar ik twee weken verbleef.  Elke avond klokslag 9 uur werden de kaarten verkocht. Een lange rij enthousiastelingen ontstond, de prijzen waren best behoorlijk. Voor een volle kaart werd een bedrag van zo'n 350 to 400 Euro uitgekeerd.

Elke avond stond er ook man in de rij met een jongensgezicht, maar met een lijf van een man van in de veertig. Het is toch altijd wel vreemd wat het Syndroom van Down met een mens kan doen. Hij was in het hotel met zijn bejaarde moeder, of misschien was het zijn oma. Zij was wat moeilijk ter been, hij kocht haar kaarten en kocht er altijd zelf ook een paar voor zichzelf.

Dan zag je hem in de rij staan, zijn immense borstkast gehuld in een T-shirt met de tekst "England till I die!" of "Pirate Fury!" Eens probeerde het team hem de kaarten te weigeren. De piraat op zijn shirt leek wel te groeien en het kromzwaard te fonkelen. Geimponeerd gingen ze toch maar overstag.

De reden dat het animatie-team, dat de Bingo verzorgde niet zo blij was dat hij meespeelde, was het volgende: Het ging altijd best goed, maar als er al een winnaar was en alle nummers nog eens werden herhaald, ging het fout. Hij ging dan op de dansvloer staan om de geprojecteerde lijst met 90 nummers beter te kunnen zien. En steevast ging hij dan verhaal halen bij het team. Hij had ook Bingo! En elke keer werd zijn kaart dan nog eens bekeken en werd hem te verstaan gegeven welke nummers hij niet had.

De oudjes die naast zijn oude moesje zaten, vroegen eens aan haar wat er nu eigenlijk fout ging. De nummers werden zeer duidelijk doorgegeven en op de overzichtskaart zag je precies welke nummers gevallen waren, want die waren anders gekleurd. "Klopt helemaal", zei het oudje, "maar hij ziet dat niet, want hij is kleurenblind".

Halverwege ons verblijf moet hij vertrokken zijn. Elke keer als de Bingo daarna startte, moest ik terug denken aan hoe hij daar op de dansvloer stond met die verwonderde blik. Zijn ogen gericht op het scherm met de nummers.
=======================================